افسردگی در کودکان را نوعی واکنش عاطفی نسبت به وضعیت ناامیدکننده دانست. که با افکار و احساساتی نامطلوبی نظیر ترس، اضطراب، بی کفایتی و نیز اختلالات جسمانی همراه است.
عوامل بسیاری در پیدایش افسردگی موثر است. اضطراب زیربنای تمام اختلالات از جمله افسردگی است.
عده ای عقیده دارند که در کودکان افسردگی وجود ندارد.، گروه دیگر رفتارهای تهاجمی کودکان رانشانه ای از افسردگی آنان می دانند.
افسردگی در کودکان از دیدگاه عده ای عبارت است از کاهش نیروها و فعالیتهای جسمانی و روانی بر اثر ناراحتی و اندوه.
حالت غم انگیز و اندوهگین است که با احساساتی حاکی از تهدید، گناه، خصومت، ناامیدی، ناکامی ونیز رکودکنشهای کودک همراه است.
افسردگی و عوامل آن با غمگینی حزن معمولی تفاوت دارد. هر کس در زندگی روزمره ممکن بر اثر مواجه شدن با موقعیتهای ناگوار برای مدتی اندوهگین و ناخشنود شود.
در این حالت، کودک پس از استراحت ، مجددا به وضعیت عادی برمی گردد؛
در حالیکه افسردگی، احساس غم و اندوه شدید و مداوم و آشفتگی روانی است که با تقلیل بینش و تغییر ادراک از محیط و خویشتن همراه است
علت افسردگی در کودکان
عوامل زیادی در پیدایش افسردگی موثر است : به طور کلی علت پدید آورنده افسردگی به عوامل ارثی زیستی و محیطی طبقه بندی می شود.
وراثت: احتمال ابتلا به افسردگی در کودکانی که والدین افسرده دارند به مراتب بیشتر از کودکانی است که والدین سالم دارند.
عوامل زیستی: افسردگی تا حدی با فعالیت مغز در ارتباط است. نقصان در مغز، بر هم خوردن تعادل هورمونی و مشکلات جسمی مثل دیابت، کم خونی، ضربات مغزی از عوامل موثر در افسردگی کودکان است.
عوامل محیطی: وجود عوامل محیطی نا مساعد مثل سختی در زندگی، یکنواختی زندگی، محرومیت کودک از محبت مادر احتمال ابتلا به افسردگی را افزایش می دهد.
علت افسردگی در کودکان عقاید متفاوتی وجود دارد.
افسردگی به سه صورت عادی، نوروتیک و پسیکوتیک در افراد یا کودکان مشاهده می شود.
در افسردگی عادی ، بر اثر حادثه ای ناگوار برای فرد به وجود می آید وبه مرور زمان با استراحت کاهش می یابد.
و در افسردگی نوروتیک، اندوه و نگرانی فرد بیشتر است و پاسخها نسبت به محرکهای محیطی شدید و افراطی است.
افسردگی پسیکوتیک، بر اثر قطع رابطه با واقعیت، بیمار دچار هذیان می شود. اندیشه و فکر بیمار مختل می شود و دچار اضطراب شدید می شود.
علایم و نشانه های افسردگی
افسردگی ؛ با علایم جسمی و عاطفی مشخص می شود که علایم و نشانه های افسردگی برحسب نوع و شدت افسردگی متفاوت است.
علایم جسمی افسردگی عبارت است از: خستگی، بی خوابی، بی اشتهایی، کاهش تدریجی وزن، تهوع، یبوست، اختلال در دفع ادرار، اختلال در قاعدگی، ناتوانی جنسی در مردها سرد مزاجی در زنان، اختلال در فعالیت قلب و عروق ، تنگی نفس، سردردهای مداوم،سرگیجه، حساسیت به نور و صدا، نبض سریع، وجود دردهای پراکنده در بدن،تمارض و کندی حرکات.
علایم عاطفی و روانی افسردگی عبارتند از: نوسان شدید غم و اندوه، گوشه گیری، سکوتهای طولانی، احساس کسالت، بدبینی، احساس بی کفایتی، اضطراب، یاس و ناامیدی، گریه، آرزوی مرگ، ناتوانی در تمرکز حواس، بیقراری، تحریک پذیری، عدم اعتماد به نفس، دلهره و نگرانی، تحقیر و سرزنش خود و اطرافیان، زود رنجی، بی حوصلگی، نپذیرفتن مسوءلیت، احساس گناه، کاهش علاقه نسبت به تمام فعالیت روزمره، فکر خودکشی و احساس بی ارزشی.
افسردگی در کودکان و نوجوانان با علائم مشخصی نظیر هیجان پذیری و بیقراری، تنهایی و گوشه گیری شدید، شکایت از خستگی مفرط، ناتوانی در تمرکز هواس، فرار از واقعیت و منفی گرایی.
درمان افسردگی
درمان افسردگی شیوه های متعددی دارد که باید توسط متخصص انجام شود.
روند درمان در سه زمینه روان درمانی، دارو درمانی و شوک درمانی انجام می شود. درمانگر با توجه به سرگذشت زندگی فرد، عوامل ایجاد کننده افسردگی را تشخیص می دهد.
درمانگر می کوشد از طریق پذیرش و حمایت و حمایت و اطمینان دهی قدرت سازگاری درمانجو را با محیط افزایش دهد. از این رو، در موارد بسیار ، روان درمانی با خانواده و مراقبین کودک ضرورت دارد.
در مورد بیماران افسرده ی حاد، درمانگر باید همواره در دسترس باشد تا هر زمان که نیاز است، درمانجو بتواند به او مراجعه کند. همچنین در روان درمانی سعی بر آن است که روابط اجتماعی بیمار با دیگران صمیمی شود.
برقراری رابطه ی عاطفی با کودکان افسرده ای که دچار افکار غیر منطقی است کار ساده ای نیست.
در مورد کودکان و نوجوانان افسرده، خودداری از بحث بیهوده، تشویق رفتار های مناسب و مطلوب، تشویق به شرکت در فعالیت ورزشی و استفاده صحیح از اوقات فراغت در دوران افسردگی مفید است.
چنانچه روان درمانی با دارو درمانی همراه باشد، نتیجه مطلوب تری حاصل خواهد شد.
دیدگاه خود را درج کنید