ترس در کودکان یک احساس هیجانی بسیار شدیدی است که هنگام احساس خطر بوجود می آید و با نشانه های زیادی از اضطراب همراه است. مثل ضربان سریع ، انقباض عضلات ، حساسیت و حالت تهوع و از قبیل آن همراه است. حد معینی از ترس برای بقا و ادامه حیات و دور نگه داشتن انسان از حوادث و خطرها ضروری است.اگر ترس از حد معینی بیشتر شود، فرد را از انجام امور روزمره باز می دارد و برای درمان آن باید اقدام کرد.
ترسهای طبیعی،پایه و اساس عقلانی دارند و در صورت نبود آنها انسان در معرض خطر قرار می گیرد.ترس نابجا برخیال و وهم استوار است و زیان فراوان دارد. کودکی که به شدت ترسیده است، از ارضای نیازهایش باز می ماند،تعادل روانی اش به هم می خورد و نمی تواند از فرصتها و تواناییش به طور مناسب استفاده کند. هنگامی که کودکان در یک وضعیتی که هیچ خطر آشکاری ندارد دچار ترس می شوند، ترس آنها مبدل به واکنش ترس بی مورد است.
بعضی از اثرات ترس زودگذز بوده و تعدادی از آنها تا مدتها ادامه می یابد.بهر حال چنانچه ترس در کودکان غیرقابل تحمل شود و نتواند آن را یک امر عادی تلقی نماید،در فعالیت روزانه خود در مدرسه یا در خانه از از مکانها و وضعیت بی خطر ترس داشته باشد،در این صورت باید اقدام به کاهش ترس او گردد.
علل وحشت کودکان
علت ترس در کودکان متفاوت است. ممکن است یک محرک خاص، کودکی را به شدت بترساند؛ در حالی که همان محرک در کودک دیگر به هیچ وجه ترسی ایجاد نکند.
ترس، اکتسابی است و در محیط آموخته می شود و در سنین مختلف متفاوت است.
ترس علت متعددی دارد که عبارت است از:
- حضور افراد ناآشنا و بیگانه
- صداهای ناگهانی و غیر منتظره
- مشاهده حیوانات
- رعد و برق و طوفان
- تاریکی
- احتمال ابتلا به بیماری
- احتمال مورد بی توجهی و بی مهری معلم و دوستان قرار گرفتن
- احساس خطر
- داشتن والدین ترسو و نزاعهای شدید خانوادگی
- داشتن سرگذشت غم انگیز
- تنبیه شدید در خانواده و رفتار خشونت آمیز معلمان در مدرسه
- خوابهای وحشتناک
- تاثیر سوء برنامه های رادیو و تلوزیون و سینما
- مشاهده صحنه هایی نظیر کشتن حیوانات در معابر عمومی
- سختگیری های والدین، احساس عدم امنیت در خانه احتمال آزار و اذیت از علل ترس در کودکان می باشد.
راه های کاهش ترس در کودکان
یکی از روش های موفقیت آمیز برای کنترل ترس در کودکان ، روش غیر حساس نمودن کودک از طریق در معرض دید قراردادن شیئ یا وضعیتی که موجب ترس در کودک گردیده.
پیشگیری از ترس به مراتب آسانتر و عملی تر از درمان آن است.
همچنین برای درمان ترس باید علل آن شناخته شود و درمان با توجه به علل انجام گیرد.
ترسهای دوران کودکی معمولا کوتاه مدت و ناپایدار است وبا مرحله ویژه ای از رشد مرتبط است.
کلیه واکنشهای یاد شده زودگذر است وبا سالم سازی محیط کودک این واکنشها خود به خود برطرف می شود.
یکی از راه های کنترل ترس در کودک به والدین و اطرافیان کودک کمک شود، از طریق استدلال و عمل به کودک نشان داده شود که ترس او بی مورد و بیجاست.
به کودک جرات و مهارت مبارزه با ترس آموخته شود وتا حد ممکن با موقعیتهای ترس آور عملا آشنا شود.
از ترساندن کودکان از چیزهایی نظیر تاریکی ،دیو و لولو خودداری کنیم.
با کودکان با نهایت محبت و مهربانی رفتار کرده و برای افزایش اعتماد به نفس آنها اقدام شود.
از قدرت و نیروی محرک ترس آور کاسته شود و آن محرک با یک محرک نشاط آور همراه شود.
از مشاهده فیلمهای ترسناک و گوش دادن به داستانهای ترس آور منع شود.
بازیهای رایانه ای و استفاده از تبلت و گوشی تحت کنترل والدین و مراقبین کودک باشد.
دیدگاه خود را درج کنید