سلامت روانی در پیری بسیار دارای اهمیت است. معمولی ترین بیماری های روانی در دوران پیری عبارتند از: پیکوزهای پیری، اختلالات روانی ناشی از اختلالات عروقی، کمبود اکسیژن، از بین رفتن فعالیت عادی مغز.
در روانشناسی سالمندی تمرکز ویژه ای بر آسیب شناسی پیری به عنوان یک تعیین کننده اساسی برای سلامت روان در سنین بالا وجود دارد.
یکی از عناصر محوری روانشناسی سالمندی سلامت روانی مثبت افراد سالمند است که تاثیر فراوانی در رضایت از زندگی آنها دارد.
در سن پیری با کم شدن روابط اجتماعی، از دست دادن مسئولیت، بازنشسته شدن و دوری از بستگان باعث اختلالات روحی می شود.
افراد مسن همگی از انزوای اجتماعی دلتنگ هستند. والدین می نالند که آنقدر مشغولند که فرصت دیدار یا حتی تلفن کردن به آنها را ندارند. این پدیده ها در اختلالات روحی و روانی سالمندان موثر است.
مشغولیت و کار برای فرد کهنسالی که تدریجا استعداد های جسمی و روانی خود را از دست می دهد بسیار مفید است.
بحران های عاطفی را که در بعضی از این افراد رخ می دهد می توان با استفاده از دارو های آرامبخش و درمان های متناسب دیگر کنترل نمود.
ویژگی های سالمندی مثبت
مثبت اندیشی موجب می شود هیجانات مثبت افزایش یابد. راهکارهای بخشش و قدرشناسی رشد کند و نوعی دوستی ایجاد و گسترش یابد و به سمت زندگی و سلامت روانی بهتر
حرکت کند.
شادی، هیجانات مثبت، موفقیتها، بهزیستی، فضیلتها و عملکردهای مثبت از ویژگی های سالمندی مثبت می باشد ودر سلامت روانی دوران سالمندی تاثیر گذار است. و به دنبال آن کیفیت زندگی بسیاری از سالمندان افزایش یافته و طول عمر آنها بیشتر می شود.
احساس رضایت از زندگی، پذیرش خود،احساس معنادار و کمال زندگی وهدف داشتن در سالمندان جز پیری موفق و سالم محسوب می شود، خوب پیر شدن را افزایش می دهد و راهکارهایی را برای تعدیل استرس و فشار و ناراحتی دوران پیری ارائه می دهد.
ویژگی های سالمندی مثبت:
- انتخاب سبک زندگی مناسب که باعث بهزیستی شود وبا حفظ رفتارهای سازگار با سن و جلوگیری از رفتارهای مغایر با سلامتی.
- بر روی نکات مثبت پیری به جای نکات منفی آن تمرکز داشته باشد.
- فراهم کردن امکانات خود برای کنار آمدن با کاستی های مرتبط با سن.
- گسترش انعطاف پذیری در طول زندگی مثلا هیجانات را کنترل کند وبرای کارها و رفتارهای خود معنا پیدا کند نسبت به کاستی های مرتبط با سن مثبت نگر باشد.
اثرات ورزش و ارتقا سلامت روانی در پیری در کاهش زوال عقل
ورزش و فعالیتهای بدنی می تواند در بروز زوال عقلی تاخیر ایجاد نماید. ورزش در کاهش عملکرد ماهیچه ها و قلب اثر گذار است.همچنین عملکرد روزانه و خلق را تحت تاثیر قرار می دهد.
رابطه مثبت بین تمرینات ورزشی و عملکرد فیزیکی و شناختی بدن سالمندان وجود دارد و موجب بهبود سرعت عمل، حافظه عملکرد اجرایی و عملکرد شناختی فرد می شود.همچنین موجب تاخیر در بروز بیماری های روحی و فیزیکی در سالمندان می شود.
بهتر است تمرینات فیزیکی شادی بخش و گروهی باشد.تشویق به پیاده روی، تمرینهای ساده و قابل دسترسی و فعالیتهایی که از لحاظ فیزیکی قابل انجام هستند صورت پذیرد، تا تاثیر بهتری در سلامت روانی در پیری و سالمندی بگذارد.
مراقبین سالمند با تشویق و همراهی در این دوران تاثیر مهمی در سلامت روانی و کمک به داشتن زندگی با کیفیت بهتر و کاهش ناتوانی های فیزیکی سالمندان دارند.
دیدگاه خود را درج کنید